Dag tegen de armoede

Armoede heeft veel facetten. De buitenkant, het zichtbare, is het meest gekend: weinig inkomen, slechte huisvesting, lage scholingsgraad,… Even belangrijk is echter de binnenkant van armoede, de beleving, het onzichtbare. Beide kanten samen maken dat mensen in armoede van hun basisrechten verstoken blijven. Er ontstaat een kloof, een missing link. Daarom willen we dit wereldwijd onder de mensen brengen door een internationale dag tegen wereldarmoede om zo armoede uit de wereld te helpen!

“ Stille armoede!
Ik vind dit net zo’n rotwoord als kanker! Het komt heel onverwacht en je komt er bijna niet vanaf.
Na een periode van ontkenning zul je er toch aan moeten geloven, alle hulp inroepen die je kunt krijgen want alleen kom je er echt niet uit.  OCMW en voedselbank, mensen die gelukkig altijd voor je klaar staan.  En je hebt ze nodig hoor want voor je omgeving ben je het allemaal zelf schuld.
Ik hoop dat er toch mensen zijn die verder kijken dan oordelen en veroordelen.”
J.v.M. uit Riemst

 “Er is een spreuk die zegt ‘Het leven is een droom voor de wijze, een spel voor de gek, een comedy voor de rijken en een tragedie voor de armen’ en zo zijn er wel meer gezegden over armoede.
Als bijna 2.000.000 Belgen op een bevolking van 11 miljoen in armoede leven, dan kun je echt niet meer met de vinger wijzen en roepen dat het hun eigen schuld is, dan is er iets fundamenteels mis met het systeem.
Bijna 2 miljoen mensen die elke dag verteerd worden door een verlammende angst  omdat het water hen aan de lippen staat. Die bang zijn om de brievenbus te legen, paniek voelen als de deurbel gaat want het zou een deurwaarder kunnen zijn, angst om het dak boven hun hoofd te verliezen en aan de kassa staan bidden dat ze zich niet misrekend hebben en dat het bedrag niet hoger is dan de laatste 10 euro die ze kunnen spenderen - maar de kinderen moeten toch te eten hebben. Schaamtegevoelens, zelfs naar familie en vrienden, want zeggen dat je het niet redt is iets wat niemand wil horen. Eenzaamheid die binnen sluipt want een sociaal leven kost geld, alles kost geld. Teveel geld, want het is er niet. Opborrelende frustratie omdat armoede een onrecht is, het wordt gecreëerd en ook al krijg je steun van de maatschappelijk werksters die vol begrip, elke keer opnieuw hun best doen om je moraal op te krikken… het zwaard van Damocles blijft dreigend boven je hoofd hangen.  
Eén dag per jaar, allen tegen armoede… en wat doe jij morgen?”
T.S. uit Riemst