"Als vrijwilliger ben ik graag de stille kracht achter de schermen."

“Dat is eigenlijk begonnen via vzw ’t Paenhuys. Ik zat daar in het bestuur. Na een tijdje vroegen ze me of ik vrijwilliger wilde blijven, en dat doe ik nog steeds, tot vandaag. Het houdt me actief. Ik wil niet gewoon thuiszitten.”

“Eigenlijk doe ik van alles. Ik help waar nodig, vooral in het dorpsrestaurant. Ik zorg ervoor dat alles klaarstaat, zodat mensen kunnen aanschuiven zonder zorgen. Maar ik kijk ook of alles in het gebouw in orde is: verlichting, afsluiten, klein onderhoud ... noem maar op. Ze zeggen soms: ‘Als Johan er niet is, loopt alles in het honderd.’ (lacht)”

“Ik voel me thuis in het dienstencentrum. Het gebouw is vertrouwd, en ik ben graag tussen de mensen. Ik probeer mijn steentje bij te dragen. Ja, soms zegt mijn vrouw dat ik er meer ben dan thuis. Maar ik hou ervan om te zorgen dat alles goed loopt.”

“Niet meteen één specifiek moment, maar ik heb wel het gevoel dat ik overal welkom ben. Als er een leuke activiteit is, spring ik gewoon even binnen. Ik ben er altijd graag bij.”

“Het belangrijkste voor mij is dat alles blijft draaien. Dat het centrum leeft. Ik voel me een beetje de drager van het dienstencentrum, als vrijwilliger. En dat zeggen ze daar ook.”

“Dat iedereen er welkom is. Je voelt je er niet alleen. Het is een gezellige plek waar je je verhaal kwijt kunt. Mensen komen samen, praten, lachen. Dat is zoveel waard.”

“Kom gewoon eens langs. Je zal merken dat het een warme plek is. Je leert er mensen kennen, je voelt je verbonden. Het samenzijn is het mooiste dat er is.”

“Zolang het gaat! Ik ben 77 ondertussen. Nog een jaartje of twee, als de gezondheid het toelaat. Als ik ’s avonds thuiskom, ben ik moe, maar altijd voldaan.”